Zaniepokojony wzrostem nastrojów rewolucyjnych w kraju wydał cykl Psalmów przyszłości.  Zawarł w nim przekonanie o prymacie tradycji feudalnej i arystokratycznej w dziejach narodu, którego przyszłość widział w harmonijnym pogodzeniu sprzeczności społecznych, co streszczały słowa: „Jeden tylko, jeden cud, z polską szlachtą – polski lud”. Występował przeciw rewolucyjnym działaniom, opowiadając się za koncepcją ewolucji organicznej. Napisał wiele memoriałów i listów politycznych do wybitnych osobistości swych czasu, w których rozwijał i uzasadniał swe przekonanie o nieantagonistycznym rozwoju świata i wyjątkowej w nim roli chrześcijańskiej Polski, a także wyrażał wrogość wobec rewolucji i radykalnych ugrupowań społecznych. W Rzymie w 1848 roku poznał Cypriana Norwida, którego następnie wspomagał finansowo. Wielokrotnie spotykał się też z Mickiewiczem, ale miał wrogi stosunek do jego legionu  i do wypdków Wiosny Ludów. W memoriale do Piusa IX rzucił nawet myśl utworzenia polskiego legionu przy boku papieża. W ostatnim ze swych licznych memoriałów politycznych do Napoleona III pisał o integralnym związku sprawy polskiej z przyszłą potęgą Francji antyrewolucyjnej i antycarskiej. Dwukrotnie był nawet przyjęty przez cesarza Francuzów na audiencji. Więcej informacji, ciekawostek i materiałów o Napoleonie Stanisławie Adamie Feliksie Zygmuncie Krasińskim szukaj w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu